Bronwater Lourdes

“Ga drinken en u wassen bij de bron”, vroeg de Maagd Maria op 25 februari 1858 aan Bernadette Soubirous. Deze uitnodiging geldt voor ieder van ons.

Het water van de bron mag niet worden verward met wijwater. Het is doodgewoon water, licht kalkhoudend, vergelijkbaar met de bronnen in de omgeving. Het heeft geen thermale waarde of specifieke eigenschappen, en de bron staat helemaal Lourdesvan de rivier. Het water van de bron wordt ondergronds gekanaliseerd naar reservoirs die op hun beurt de aftappunten voeden, bij de grot (de kraantjes), de Baden en de Weg van het water.

Haar populariteit heeft ze te danken aan de genezingen. Schijnbaar heeft het gebruik van het water, drinken of wassen, het meest geleid tot de wonderen van Lourdes. Hoe het water wordt gebruikt, kraantjes, Baden of de Weg van het water, dat is door de mensen georganiseerd.

Maar in het katholieke geloof is het God die langs natuurlijke elementen en de sacramenten geneest, na voorspraak van de Maagd Maria en het gebed van de christenen. Dit water is dus een symbool, geen fetisj. Bernadette Soubirous heeft het zelf gezegd: “Men gebruikt het water als medicijn... Men moet geloven en bidden: zonder het geloof heeft dit water geen enkele waarde!”

Het water van Lourdes verwijst naar een ander water: dat van het doopsel. Elke keer dat het gebaar met het water wordt gesteld, is het een mens die zin aan zijn leven geeft, is het een hart dat zich zuivert en bevrijdt.

Een bijbalcitaat over het thema ‘water’

“Wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, krijgt in eeuwigheid geen dorst meer;
integendeel: het water dat Ik hem zal geven,
zal in hem opborrelen als een bron van eeuwig leven.”

Evangelie volgens Johannes 4, 14.